Terwijl ik in de Omajjadenmoskee tegen een pilaar zat te genieten, mijmerde ik over het heilige schrift van de Mohammedanen, de Koran en de gevolgen die het heeft gehad. De Koran is het woord van God en zijn laatste en definitieve openbaring. Vanaf 610 is het over een periode van 23 jaar aan de profeet Mohammed onthuld. Vlak na zijn dood is de tekst bestaande uit 114 gedichten of Sura’s verzameld in een boek. Deze Sura’s moeten voorgedragen worden. Het Arabische dialect waarin ze zijn opgetekend is daarom tot standaard Arabisch geworden. Naast de Sura’s zijn er de uitspraken, daden en goedkeuringen van Mohammed: de Hadith. De Hadith werden verzameld en op authenticiteit getoetst in de twee eeuwen na Mohammeds dood en dienen als belangrijkste sleutel tot de betekenis van de Sura’s. Integraal verbonden aan de Hadith is de Sunnah, de tradities rond het leven, familie, vrienden en de maatschappij die teruggaan tot aardsvader Abraham. Tenslotte is uit al deze bronnen de Sharia, de gedragscode of wetboek, ontstaan. De Sharia wordt op vele manieren uitgelegd en doordat het toegepast wordt op vraagstukken waar in de primaire bronnen geen voorbeeld van is, is het interpretabel en fluïde in tegenstelling tot de Koran zelf. De openbaring van de Koran en alles wat er bij kwam kijken, heeft in de daaropvolgende eeuwen gezorgd voor een geweldige intellectuele explosie in de gebieden die bekeerd werden tot de Islam en heeft geleid tot culturele en wetenschappelijke uitingen op een schaal die z’n weerga niet kent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten