Zuilzitten

Rond het begin van onze jaartelling was Syrië een Romeinse provincie. Het lag in de rafelrand van het Romeinse Rijk. Daardoor liep het misschien wel achter wat betreft de nieuwste mode in hebbedingetjes, maar was daarentegen trendsetter in alternatieve bewegingen. Het Christendom was er bijvoorbeeld al een hippe ‘lifestyle’ toen in Rome Christenen nog dierenvoer waren. Één Syrische Christen uit de Oudheid die reeds tijdens zijn leven bekendheid kreeg door zijn ascetische heiligheid was Simeon. Op een gegeven moment werd hij de toeristen die hem bezochten zo zat dat hij besloot om bovenop een zuil te gaan zitten. Hij bracht er de rest van zijn leven door onder het motto: als het wereldse gedruis niet horizontaal verlaten kan worden dan maar vertikaal. San Simeon maakte zo de nieuwe godsdienst onsterfelijk populair. De restanten van de vier basilieken die rond de zuil werden gebouwd zijn nog steeds een populaire plek voor Syriërs van alle gezindten om de vrije vrijdag door te brengen. Men laat zich er graag vereeuwigen ‘en famille’. In de achtergrond liggen de met sneeuw bedekte bergen van Turkije. Dit deel van Syrië vormde met de streek net over de Turkse grens één provincie tot de Fransen zich ermee gingen bemoeien.