Aleppo staat bekend als muziekstad. Om die reputatie kracht bij te zetten liet Ibrahim ons in de bus een video zien van één van de zangmarathons die regelmatig in Aleppo worden gehouden. Het waren opnamen van een corpulent heerschap die negen uur achtereen zong met zo nu en dan een slokje water ertussen door. Zijn toehoorders, meest oudere heren en zeer jonge dames, staken hun waardering niet onder stoelen of banken. De dames, gekleed in hoge witte laklaarsjes, zeer korte rokjes en laag uitgesneden topjes met lange mouwen, dansten om beurten op de zwart/wit geblokte tegelvloer. Zij dateerden de beelden. Zoveel bloot kon alleen in de zeventiger jaren. Aleppo is één van de oudste nog bewoonde steden in de wereld. Het was lange tijd de grootste stad in de regio en werd in het Ottomaanse Rijk slechts overtroffen door Istanboel en Caïro. In de Romeinse en vroeg Christelijke tijd lag het in een dicht bevolkt, rijk agrarisch gebied. Het lag bovendien aan het einde van de zijderoute. Damascus nam uiteindelijk de handel in luxe goederen over. Dat betekende het einde van Aleppo als internationale handelsstad. Na de val van het Ottomaanse Rijk verviel het achterland bovendien aan Turkije. Daardoor werd Aleppo wel een veilige haven voor de Armeniërs die in de jonge Turkse republiek zwaar vervolgd werden. Op de tekening staat de indrukwekkende poort tot de machtige citadel van Aleppo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten